Законот за работни односи утврдува дека секој вработен кој има најмалку шест месеци непрекинат стаж кај ист работодавач во тековната година има право на регрес за годишен одмор. Ова право важи и за лица вработени на определено и на неопределено време.
Регресот е директно поврзан со бројот на денови годишен одмор што му следуваат на работникот. Кај ангажман од половина работно време (20 часа неделно), работникот стекнува минимум 10 работни дена одмор, согласно член 48 став 4, а со тоа и половина од полниот износ на регресот.
За лицата вработени со полно работно време (40 часа неделно), годишниот одмор изнесува најмалку 20, а најмногу 26 работни дена (член 137 став 1 и 2), што значи и право на целосната сума на регресот.
Исплатата на регресот треба да се изврши најдоцна до 31 декември во тековната година, а минималниот износ мора да биде најмалку 40% од просечната нето плата исплатена по работник во последните три месеци. За работодавачите кои нема да го испочитуваат ова законско право, предвидени се парични казни до 4.000 евра — при што од 2.000 до 3.000 евра се однесуваат на компанијата, а од 500 до 1.000 евра на одговорното лице.
Тагови: К-15 работнички права определено време