5000 работници во текстилната индустрија се под директна закана дека ќе ги изгубат работните места и дека ќе завршат на улица. Најголем број од нив се жени. Законот за минимална плата не ги даде очекуваните резултати.

Работодавците и синдикалните организации отворија фронт со министерката Мила Царовска и Владата на Република Македонија.

Лавина реакции пристигнуваа на адреса на министерството за труд и социјална политика при креирањето на Законот за минимална плата, во делот на нормата која работникот требаше да ја постигне за да биде платен со 12 илјади денари, но тогаш државата не ги слушна синдикатите кои застанаа на страната на работниците и кои остро се спротиставија на владината политика да се експлоатира трудот на работникот.

Уставниот суд неодамна пресече со укинување на нормираниот учинок. По оваа одлука, работодавците ја ставија министерката Царовска во ќор сокак. Дали Царовска ќе застане во одбрана на достоинството на работниците или пак на страната на работодавците?

Владините мерки за субвенционирање на работодавците и покрај тоа што беа најавувани помпезно и спектакуларно , останаа не апсорбирани, како резултат на проструените гласини во јавноста дека инспекциски служби ќе им дишат во врат на работодавците за тоа како ги искористуваат средствата од државната помош. Исто така, бирократските процедури и високите критериуми ги предомислија фирмите да аплицираат за субвенции во Управата за јавни приходи.

Викендов во Белград, министерката Царовска на Регионална конференција „Иднината на државите за благосостојба на Западен Балкан“, меѓу другото, зборуваше и за минималната плата во Република Македонија, која наводно придонела за подигнување на квалитетот на живот на граѓаните. Царовска заборави да каже како работниците во плико на рака ги враќаат назад парите во џебот на работодавците, а со тоа дека Законот за минимална плата навистина остана празно слово на хартија.

Од понеделник Царовска ја очекува жешка работна недела во водењето на социјалниот дијалог пред Економско социјалниот совет, каде треба да ги испегла сите недоследности и импровизации во законската регулатива со сите засегнати страни во процесот.

Македонски железници Транспорт АД Скопје им предлага на Грчките железници (TRAINOSE ) да се воведат возови на релација Скопје-Солун со можност во летниот период за продолжување до Платамона, како и за железничка врска Битола-Солун преку Лерин.

Тие проекти се претставени при минатонеделната посета што ја оствари менаџерски тим од МЖ Транспорт во Грчките железници, од каде, според директорот на патнички сообраќај во МЖ Транспорт ад Скопје, Сашa Јовановски, рекле дека за такво нешто ќе се разговара во февруари или март следната година кога би се доекипирале со машиновозачи, кои им се дефицитарни.

Отидов со понуда во Грција да воведеме воз Скопје – Солун, со можност во летниот период да се продолжи до Платамона. Ако прифатат Грчките железници во тој случај би се поврзале со нашите туристички агенции и би понудиле цена по договор, изјави за МИА Јовановски.

Редовната цена за Солун е 1.200 денари со воз, а со автобус 1.600 денари на редовна линија, но со агенции таа стасува до 900 денари. Затоа, посочува Јовановски, замислата е со Грчките железници да најдеме некоја прифатлива цена која ќе биде конкурентна на друмот и да ја понудиме на туристичките агенции. Таму Железничката станица е на излезот од Катерини кон Паралија и Олимпик бич, од каде има редовни автобуски линии со времетраење од 10-ина минути и патниците би можеле да патуваат. Пругата минува и низ Лептокарија, вагонот може да отиде до Неипори. Може да се договориме по примерот на ад хок возовите од поранешна Југославија како што беше возот од Скопје за Сплит. Идејата беше да воведеме некој таков воз или можеби само вагон од Скопје за да се приклучи на возот што е во Грција, вели Јовановски, дополнувајќи дека проектот за зимските месеци го нарекле „На кафе во Солун“.

По информациите од Министерството за транспорт дека пругата Битола – Кременица ќе биде готова до крај на ноември, од МЖ Транспорт предложиле да се пушти локален воз на релација Битола-Лерин. Првично би го користеле грчките државјани кои се почесто од различни причини се во посета на тој дел од државава.

Грците имаат воз од Лерин до Солун, а ние од Скопје до Битола. Значи, да седнеме и да се договориме да ги поврземе нашите локални возови, на пример ако нашиот воз во Битола стасува во 10:15 часот во 10:30 да тргнуваат за Лерин. Кога ќе стаса во Лерин, после отприлика 15 до 20 минути да тргне нивниот локален воз за Солун и така би имале железничка врска Битола – Солун преку Лерин, појасни Јовановски.

Се прават напори и да се најде решение за опстојување и во зимскиот период на возот на релацијата Солун – Белград кој транзитира низ Македонија и е единствено железничко поврзување со Европа. Во тек на зимата таа линија е нерентабилна и има малку патници поради долгото патување и старите вагони. Според сегашните предлози на Грчката и Српската железница, возот би сообраќал до 30 септември.

Македонската страна би ги актуелизирала повторно предлозите во октомври во Скопје, кога Македонски железници ќе биде домаќин на Регионалната средба за патнички сообраќај на Југоисточна Европа, со која претседавач ќе биде директорот за патнички сообраќај на Грчките железници. – Ќе се обидеме колку што можеме максимално овие проекти да заживеат, но тоа не зависи само од нас, укажува Јовановски.

Кинескиот јуан се смета за најценета валута, според моделот кој го направи Дојче банк. 

Предничи и новозеландскиот долар кој е доста скап, а најевтина е шведската круна. 

Вредноста е утврдена врз основа на моменталниот модел и капиталот. 

Земени се в предвид куповната моќ, факторите кои влијаат на капиталот и тековите во различни земји на валутите. 

Се смета дека овој модел може да ги предвиди движењата на пазарот на девизи дури и долгорочно. 

Меѓу евтините се турската лира, мексиканскиот и колумбискиот пезос. 

Тагови: валути

Покрај скапите туристички аражмани за летување во странство, дополнителен трошок за оние граѓани кој ќе патуваат надвор од земјава со сопствен автомобил се трошоците за зелен картон и меѓународна возачка дозвола. Македонските возачи плаќаат најскап зелен картон во регионот, па затоа го вадат само кога мораат, односно кога патуваат во странство. Кај нас ова осигурување со важност од еден месец чини 30 евра, a за една година 60 евра. Во поголемиот дел од земјите од регионот неговата цена е околу 10 евра, со тоа што е споен со домашното автоосигурување и се добива при самата регистрација на возилото.

Иако долго време се најавуваше дека и оваа варијанта ќе се воведе и кај нас, сепак не дојде до конечна реализација бидејќи тоа ќе го поскапеше основното автоосигурување, а со тоа и регистрацијата на возилата за сите граѓани, а не само за тие што патуваат во странство.

Според информациите, македонските осигурителни компании годишно издаваат од 100.000 до 130.000 зелени осигурителни картони. Овој документ се издава врз основа на полисата за осигурување од автомобилска одговорност и е замена за полисата за осигурување од автомобилска одговорност издадена за матичната земја со важност за сите земји- членки наведени во полисата. Зелениот картон е еден вид проширување на важноста на задолжителното осигурување од автомобилска одговорност и ги покриваат евентуалните штети кои ќе се причинат на трети лица со управување на моторните возила при патување во странство односно во земјите членки на системот на зелена карта.

Цената на зелен картон на патничко возило до 66 киловати на годишно ниво е 3.690 денари, а за над 66 киловати за една година е 5.536 денари. Цена за патничко возило до 66 киловати за месечно ниво е 1.850 денари, а за возило над 66 киловати e 3.075 денари. За влечните и специјалните возила, мотоциклите, приклучни и работни возила цената е 5.536 денари. Цената за товарните возила и за автобусите е 17.222 денари. Важност на годишната зелена карта е во рамките на времетраењето на полисата за автомобилска одговорност, односно истекува со регистрацијата.

Тагови: зелен картон